pocieszyć się

См. также в других словарях:

• pocieszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pocieszać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pocieszać się – pocieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pocieszyć — dk VIb, pocieszyćszę, pocieszyćszysz, pocieszyćciesz, pocieszyćszył, pocieszyćszony pocieszać ndk I, pocieszyćam, pocieszyćasz, pocieszyćają, pocieszyćaj, pocieszyćał, pocieszyćany «przynieść komuś pociechę, podtrzymać na duchu, dodać otuchy»… …   Słownik języka polskiego

• utulić — dk VIa, utulićlę, utulićlisz, utul, utulićlił, utulićlony utulać ndk I, utulićam, utulićasz, utulićają, utulićaj, utulićał, utulićany «pocieszyć, uspokoić kogoś, zwykle przytulając do siebie, biorąc w objęcia» Utulić zdenerwowaną żonę. ◊ Utulić… …   Słownik języka polskiego

• pocieszenie — n I rzecz. od pocieszyć Szukać pocieszenia. Nie ma dla kogoś pocieszenia. ∆ Nagroda pocieszenia «nagroda dodatkowa, nadprogramowa dla tego, kto nie dostał żadnej z głównych nagród» pocieszenie się rzecz. od pocieszyć się …   Słownik języka polskiego

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …   Słownik frazeologiczny

• duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …   Słownik frazeologiczny

• duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego